Rozbijały ją wojny, wielkie konflikty społeczne ukazywały to, co było w niej utopijne. Jesteśmy świadkami rozpętywania raz po raz średnio­wiecznych fanatyzmów. Czy idea pochodni i lauru jest w stanie ’ je wstrzymać?  A jednak nich olimpijski broni się dzielnie. Zwalcza, jak potrafi własne słabości, modernizuje swą optykę społeczną i narodową, szuka dróg wyjścia z kryzysu amatorstwa. Myślę, że umiejętnie wykorzystuje rys charakterystyczny współczesnej kultury: jej, wielotorowość/ wielopostaciowość. Olimpizm nie uważa siebie za najważniejszą sprawę, w świecie wojen, głodów;konfliktów i zagrożeń. Ale też nie sądzi, żeby jego nieobecność mogła tu w czymkolwiek pomóc.